Hamro Bulletin

हाम्रो बुलेटिन - सुचना को नयाँ आयम

बिहिबार, ०१ साउन २०८२
प्रचलनमा:
ताजा अपडेट
उज्यालो बाँड्ने शिक्षक अझैं सम्पर्क बिहिन, परिवार अन्धकारमा उज्यालो बाँड्ने शिक्षक अझैं सम्पर्क बिहिन, परिवार अन्धकारमा अछामी सम्पर्क समिति युएई : प्रेम बोगटीको नेतृत्वमा नयाँ कार्यसमिति चयन अछामी सम्पर्क समिति युएई : प्रेम बोगटीको नेतृत्वमा नयाँ कार्यसमिति चयन एनआरएनए तास्मानिया राज्य समिति सदस्यमा खेम कुँवरको उम्मेदवारी घोषण एनआरएनए तास्मानिया राज्य समिति सदस्यमा खेम कुँवरको उम्मेदवारी घोषण दश करोडमा खेलकुद मैदान निमार्ण गरी हस्तान्तरण दश करोडमा खेलकुद मैदान निमार्ण गरी हस्तान्तरण साँफेबगरमा कृषक सुचिकरण सम्बन्धी एक दिने अभिमुखिकरण कार्यक्रम सम्पन्न साँफेबगरमा कृषक सुचिकरण सम्बन्धी एक दिने अभिमुखिकरण कार्यक्रम सम्पन्न अछाममा ‘UNDP इञ्चार्ज’ भन्दै तथ्यांक संकलन, चालकसहित गाडी नियन्त्रणमा, तीन जना फरार अछाममा ‘UNDP इञ्चार्ज’ भन्दै तथ्यांक संकलन, चालकसहित गाडी नियन्त्रणमा, तीन जना फरार बयालपाटा अस्पताल अब प्रदेश सरकारको स्वामित्वमा : सम्झौता पत्रमा हस्ताक्षर गरियो बयालपाटा अस्पताल अब प्रदेश सरकारको स्वामित्वमा : सम्झौता पत्रमा हस्ताक्षर गरियो साँफेबगर नगरपालिकामा मेलमिलापकर्ताका लागि ८ दिने आधारभूत तालिम सम्पन्न साँफेबगर नगरपालिकामा मेलमिलापकर्ताका लागि ८ दिने आधारभूत तालिम सम्पन्न साँफेबगर नगरपालिकाको आगामी बर्षको बजेट सर्बसम्मत पारित साँफेबगर नगरपालिकाको आगामी बर्षको बजेट सर्बसम्मत पारित साँफेबगरका ५५ वर्षीय शिक्षक काठमाडौंबाट सम्पर्क बिहिन, खोजी कार्य जारी साँफेबगरका ५५ वर्षीय शिक्षक काठमाडौंबाट सम्पर्क बिहिन, खोजी कार्य जारी

‘पल प्रवृत्ति’ विरुद्ध पुस्ताको लडाइँ

‘पल प्रवृत्ति’ विरुद्ध पुस्ताको लडाइँ

 ‘हामी गाउँको मान्छे, यसै पनि मनोबल कमजोर हुन्छ । झन् यस्तो कहिल्यै परेको थिएन । पीडकको पक्षमा नाराबाजी भएको देख्दा बेकार मुद्दा दिइएछ भन्ने भयो ।’ रसाएका आँखा रुमालले पुछ्दै बालिकाका बुबाले घरदेखि अदालतसम्म पुग्दाको इतिवृत्तान्त सुनाए ।

माघ पहिलो साता चिनजानकै व्यक्तिमार्फत बालिका अधिवक्ता टंक पौडेललाई भेट्न पुगिन् । आफूमाथि भएका घटनाबारे बताइन् । पौडेलले बालिकालाई जिल्ला प्रहरी कार्यालय कास्कीको महिला तथा बालबालिका सेलमा पठाए । त्यहाँ पनि उसैगरी आफ्नो पीडा सुनाइन् । प्रहरीले उनको मोबाइलमा भएका भिडियो र फोटोका आधारमा घटना भएको सही मिति पत्ता लगायो ।

पोखरामा भएको घटनाको हदम्याद गुज्रिसकेको थियो । बाल यौन दुरुपयोग मात्रैको मुद्दा कमजोर हुन्थ्यो । जिल्ला न्यायाधिवक्तासँग निवासमै पुगेर प्रहरीले राय लियो । तनहुँ र नवलपुर घटनाको हदम्याद गुज्रिएको थिएन ।

नाबालिगमाथि ०७८ वैशाख १४ मा जबर्जस्ती करणी भएको तनहुँको दुलेगौंडा पोखराबाट २० किलोमिटर मात्रै टाढा थियो । पल शाह भनिने पूर्णविक्रम शाहविरुद्ध तनहुँमा जाहेरी दिने निधो भयो ।

जिल्ला प्रहरी कार्यालय कास्कीका प्रमुख एसपी रमेश थापाका अनुसार एक्लै पुगेकी नाबालिगलाई प्रहरीले अभिभावक लिएर आउन भन्यो । बुबाआमा प्रहरी कार्यालय पुग्नै मानेनन् । प्रहरीले फोनमै सम्झाइबुझाइ गरेपछि मात्रै तीन दिनपछि बुबाआमा जिल्ला प्रहरी कार्यालय पुगे । कास्की प्रहरीले तनहुँका डीएसपी युवराज खड्का र अनुसन्धान अधिकृत नरहरि अधिकारीलाई पोखरा बोलायो । तनहुँमै जाहेरी दर्ता गर्ने विषयमा छलफल चल्यो । ‘वारदात भएकै स्थानमा दर्ता गर्दा मुद्दा स्थापित हुन्छ भनेर तनहुँ पठाउने विषयमा छलफल भएको हो,’ एसपी थापाले भने ।

पीडितका आमाबुबा भने जाहेरी दिन तयार भएनन् । त्यतिन्जेलसम्म पनि पलसँग नै आफ्नो छोरीको घरबार भइदियोस् भन्ने चाहन्थे । छोरी २० वर्ष पुगेपछि पलले बिहे गर्नेमा उनीहरू ढुक्क थिए । आफ्नी छोरीलाई माया गर्ने ठानेर आमाले ८/१० माना घरकै घिउ, तरकारी पठाउने गर्थिन् । यही वर्षको सुरुआततिर पल शाहको टिम नै बालिकाको घरमा पुगेर उनको संरक्षण गर्ने आश्वासन दिएर फर्किएको थियो ।

प्रहरीले झन्डै चार घण्टा सम्झाइबुझाइ गर्‍यो । प्रेमको नाटक रचेर शारीरिक शोषण गर्ने ‘पल प्रवृत्ति’ विरुद्ध व्यक्तिको मात्रै लडाइँ थिएन, नाबालिकाको उमेरका पुस्ताको नै लडाइँ थियो । प्रहरीको पनि साथ पाउने भएपछि नाबालिग कानुनी उपचारमा जान तयार भइन् । उनले ८ महिनाअघि नै आफ्नो शारीरिक शोषणपछि सम्पर्कविहीन भएका पल शाहले आफ्नो अर्कै ‘गर्लफ्रेन्ड’ भएकाले बिहे गर्न नसक्ने अभिव्यक्ति दिँदा नै आफूमाथि घात भएको चाल पाएकी थिइन् । पलको ‘प्रेगनेन्ट नभएकाले बिहे नै गर्नु नपर्ने, मायाप्रेममा यस्तो कुरा सामान्य हुने’ भन्ने अडियो त्यतिबेलाकै हो । बालिका भने पलको मन फर्किएला र आफूले मन पराएको मान्छेसँग जीवन बिताउन पाइएला भन्ने आशामा बसिरहिन् । दुई पक्षबीच पटकपटक छलफल पनि चल्यो । पलले बालिकाको उमेर पुगेपछि बिहे गर्ने वाचा गर्थे तर फेरि बेवास्ता गर्थे । आफूलाई सम्हाल्न नसक्ने भएपछि उनी प्रहरीकामा पुगेकी थिइन् ।

आमाबुबा भने पलले छोरीलाई गरेको व्यवहार प्रेम हो कि अपराध हो भन्ने ‘ग्रेलाइन’ मा थिए । पलले बालिकाकी आमालाई फोन गरेर कतै उजुरबाजुर नगर्न फकाइरहन्थे । ‘पोखरा, तनहुँ, नवलपुर र बागलुङमा बालिकामाथि भएका घटना केलाएर सम्झायौं,’ जिल्ला प्रहरी प्रवक्ता डीएसपी सुन्दर तिवारीले भने, ‘त्यो माया गरेको होइन, बालिकालाई खेलौना सम्झिएको हो । यो अपराध नै हो भनेर सम्झाउनुपर्‍यो ।’ बल्ल बालिकाका अभिभावक उजुरी दिन राजी भए ।

माघ ९ मा कास्की प्रहरीले असईको सुरक्षामा नाबालिका, उनका अभिभावक र अधिवक्तालाई गाडीको व्यवस्था गरेर तनहुँ पठायो । तनहुँ पुग्दा रात परिसकेकाले जिल्ला प्रहरी कार्यालयभित्रै जाहेरी लेखियो । बालिकाका बुबाले भोलिपल्ट बुझाउने भन्दै जाहेरीमा हस्ताक्षर गरेनन् । भएको के थियो भने, जाहेरी लेख्दालेख्दै बालिकाकी आमालाई पल शाह पक्षबाट फोन आएको थियो । भोलिपल्ट आफूहरू पोखरा आउने र छलफल गर्ने बताएर जाहेरी नदिन दबाब दिए । जाहेरी दिए ‘आफ्नो पनि र बालिकाको पनि करिअर सकिने’ धम्की दिए । माघ १० मा पल शाह सञ्चारकर्मीको टोली लिएर पोखरा आए । दुई पक्षबीच छलफल भयो । फेरि बालिकाको उमेर पुगेपछि बिहे गर्ने वाचा दोहोर्‍याए । यसपल्ट बालिकाको परिवारले लिखित गर्नुपर्ने प्रस्ताव गर्‍यो । ‘लिखित गरेपछि माया हुँदैन । यति साह्रै पनि अविश्वास नगर्नुस् भनेपछि होला त नि भनियो,’ बालिकाकी आमाले भनिन्, ‘लिखित केही पनि भएको छैन ।’

काठमाडौं फर्किएपछि पलले फेरि उल्टो कुरा गर्न थाले । त्यसपछि दुईपल्ट छलफल भयो । पलको पक्षले प्रलोभन पनि नदेखाएको होइन । आफ्नो गल्ती नस्वीकारेकाले एक महिनापछि फागुन ११ मा नाबालिगको बुबाले पलविरुद्ध तनहुँ प्रहरीमा जाहेरी दिए । कास्की प्रहरीले बालिकाको घरमा सुरक्षाको व्यवस्था गरिदियो । ‘उनीहरूका मान्छे धेरै छन्, हाम्रो पक्षमा कोही बोल्दिँदैनन्, गाउँको मान्छे झमेलामा नफसौं भनेर पनि झट्टै उजुरी दिइएन,’ बुबाले भने, ‘यस्तो बेलामा कास्की प्रहरीले संरक्षण गर्नुभयो । देउता खोज्न कहीँ जानुपर्दैन ।’ जाहेरी दिएको पाँचौं दिनमा पल शाहले तनहुँ प्रहरीमा आत्मसमर्पण गरे । त्यसबीचको समय भने बालिकाको परिवारलाई निकै पीडादायी भयो । पलको पक्षमा तनहुँ प्रहरी कार्यालयअघि कथित अभियानकर्मी र कलाकारले नाराबाजी गरे । सामाजिक सञ्जालमा बालिकालाई नै दोषी करार गर्दै गाली बर्सिए । उनको चरित्रमाथि प्रश्नचिह्न उठाएर ‘हार्दिक श्रद्धाञ्जली’ सम्म लेखियो । यी सबै कुराले बालिका र उनको परिवारलाई विरक्त बनायो । बालिकामा आत्महत्या गर्ने सोच नआएको पनि होइन तर त्यसो गर्दा दुनियाँले आफूलाई नै दोषी करार गर्ने ठानिन् । ‘म मरेको भए पनि त्यसकै गल्ती भएर मरी भन्थे,’ उनले कान्तिपुरसँग भनिन्, ‘समय आउँछ, समय बलवान् छ भनेर आफूलाई सम्हालें ।’

भयो पनि त्यस्तै । अहिले बालिकाविरुद्धको आवाज मत्थर छ । अहिले उनलाई सामाजिक सञ्जालमा आउने खराब प्रतिक्रियाले कुनै अर्थ राख्दैन । अदालतमा अभियोजन पेस भएर बयान दिएपछि काठमाडौं फर्किने सोचमा छिन् उनी । ‘मलाई मेरो करिअर सकिन्छ भन्ने कत्ति पनि चिन्ता छैन,’ उनले भनिन् ।

अदालतबाट न्याय पाउनेमा उनी निश्चिन्त छिन् । आफूले न्याय पाउँदा आफ्नै उमेर समूहका धेरै नाबालिका शोषणबाट बच्न सहयोग पुग्ने उनी ठान्छिन् । ‘मेरो जेनेरेसनका कतिपयको फिलिङ्समा खेलेर शोषण गर्ने प्रवृत्ति छ,’ उनले भनिन्, ‘मेरै कारण कला क्षेत्रमा शोषणमा परेका अन्य व्यक्ति पनि बाहिर आउने वातावरण बन्दै छ ।’

प्रतिक्रिया